24 januari 2009 -
Ik sta om 5.45u op om mijn trein in Cochem Bahnhof te halen. Gisteren was het afscheid best zwaar, maar ik kijk enorm uit naar mijn tijd in Kopenhagen. Ik ben alleen een beetje zenuwachtig, het netwerk van treinen en overstappen en sleuren met de koffer en de rugzakken leek me een harde noot om te kraken. Mijn ouders en mijn jongste zus vergezellen me tot in Koblenz, vandaaruit zal ik het alleen moeten doen.
Ik kom aan in Koblenz en mijn trein naar Hamburg heeft een uur vertraging, ik moet mezelf dus bestempelen als verdwaalde reiziger omdat de trein die rechtstreeks naar Kopenhagen gaat in Hamburg vertrekt... en ik hier vast zit in Koblenz.
Gelukkig pas ik me snel aan... De route is stevig veranderd en ik moet zeker 3 keer meer overstappen maar het lukt me best. Meer tijd om aan mijn roman te schrijven denk ik in mezelf. Mijn mp3 speler is wel al snel leeg, jammer...
's Avonds ontmoet ik nog een Duits meisje, ik ben blij dat ik bijna vlekkeloos Duits spreek, samen met haar kijk ik de film " Das Mädchen und der Fuchs" prachtige film maar we konden hem niet uitkijken.
In het hoofdstation van Kopenhagen wacht mijn begeleiding, ik praat honderduit over mijn reis en de jongen zet me veilig af in mijn nieuwe woonst. Doodop val ik neer op mijn bed! Oef... het is hier geweldig, ik vind mijn kot prachtig. Lise Bostrup is zelf een professor aan de unief, ze komt met me praten en vindt het fijn dat ik Duits kan spreken. Ik ben tevreden en praat wat met Marco, een 37-jarige Italiaan die weerom heel mijn reisgeschiedenis moet aanhoren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten