Maandag 23 maart 2009: Scherven brengen geluk!Bezoek aan christiania…
Er is geen plaats op de aarde waar de mens zoveel vrijheid kent als daar in Christiania. De plek waar de bakfiets zijn glorieuze geboorte kende. Ik heb het al mogen meemaken en vrij mogen improviseren op een podium daar. Maar hier op de krioelende wandelwegen vind ik de voetstappen van een vreemdsoortig volkje. Eline; Julliane, Eric en Eva vertellen ons over het vreemde volkje dat hier woont de Christianiet . Hun gelegaliseerde softdrugshandel, hun geld de løn (wat loon betekent) en hun passie voor alles wat oud is en gebruikt. De meest populaire skateboardramp, de beste warme chocolade… Christiania, is een ministaat die staat voor kleiner dingen en eenvoud. En dat kan je zien aan de instrumenten die worden verwerkt in de speeltuigen maar ook aan de interessante architectuur die je hier kan vinden.
Nieuwe powerpoint, wegens hard werken.
Vandaag zat ik met mijn zogenaamde “Teaching group” samen. We ontwierpen een nieuwe powerpoint voor ons project “multicultural classroom”. Een hoop gefoefel en gediscusieer maar het was leuk. Ik verorberde een verloren bagel (zonder eigenaar wegens afwijzing) die was gemarineerd in hete chillisaus en heb samen met Aileen gelachen omdat Stefan teveel “maybe” zei. Ik was dus vollop aan het werk. De vraag is:Wat deden de anderen ondertussen? Grietje besloot door een winkelruit te vliegen, na een dartele kietelmanoeuvre door Dhr. Cedric Vanhandenhoven. Het glas was maar enkel, dus het brak in grote scherven. Griets taartje sneuvelde maar Griet zelf was gelukkig nog heel. We zullen het verlies van dat bergje frambozen wel betreuren. Cedric zal volgende keer wel weer nadenken als hij een raam ziet, de arme jongen moet nog 200 euro betalen voor dit klein ongelukje. Maar dat valt best nog mee want de beginprijs luidde: 2000 euro, de verzekering maakte daar een 450 euro van en de ambassade sprak hem vrij en liet hem nog 200 euro betalen. Een woelige wervelwind die Belgische bende. Ik miste natuurlijk weer alle actie.
Dinsdag 25 maart 2009: Ik ploeter weer in het Belgische takenpakket. S’ Avonds mag ik chinees gaan eten bij Eline en Annelies thuis. Grappig was dat Annelies 5 verschillende gerechten bestelde en deze helemaal nooit op haar eentje kon verorberen. Ik koos voor een slimme ruil met Eline: bami voor kip met groentjes: een totale maaltijd van vanalles wat.
Woensdag 24 maart 2009: Finalisatie van het project en grote kuis in het huis Bostrup. Ik ben kapot, ik kan geen pap meer zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten