Lesdag 36: Donderdag 19 maart 2009 - Kartoffelsalat en tranen...

Stilte

Alles valt stil… omdat de rechtvaardigheid van het sterven niet langer wordt gerechtvaardigd, omdat jij Michiel niet eens de kans kreeg om achterom te kijken terwijl je enkel en alleen vooruit wou… daarom is het niet gerechtigd. Hoe leeg de nacht nu plots lijkt, de tranen die ik voor niets meer achterlaat, omdat jij niet de kans kreeg om vooruit te gaan. Vergeten dromen in het witte licht… ik begrijp het waarom niet, ik begrijp niet, ik wil waarom maar eigenlijk liever nooit… ik ren maar voel mijn benen niet, en ik smeek elke dag dat de wereld net iets minder wreed was geweest, en net iets meer kans gaf aan de jongen die enkel vooruit ga maar plots in stilte achterbleef. Zonder jou is alles stil.
Voor Michiel, omdat met zestien het leven hoort te beginnen, niet hoort te eindigen…

Niet meer
Jij
laat een rode draad
achter in alles wat voor mij dagelijks was
Ik
vergat vaak waar je stond
omdat je al zo vaag was
Jij
drukt me zacht de hand
en laat elke stilte zoveel zwaarder klinken
Ik
verliet elke plek
onaangeroerd, omdat
Jij
elke plek beroerde
Ik
vind in elke stap
vooruit een stap die jij terug nam
Jij
definieerde het ongeringe,
jij definieerde mij
Jij
bent niet meer
ik
alleen

Marjan De Ridder

German dinner

Bourgondische vreugde in KDAS: Hoeveel kan je eten? De Duitse delegatie vulde de tafels met heerlijke gerechten van eigen bodem.
Na het gehele feestgedruis moesten we meer dan een half uur op onze trein wachten. Eline en ik besloten dus maar "Grease" opnieuw op te nemen, en verkleed als John Travolta: met vetkuif dus, danste ik op de trappen van het S-treinstation. Ik zwaaide met mijn armen als een windmolen die teveel koffie heeft gedronken, en kwam met mijn hand tegen de leuning van de trap terecht! Pijnlijk… en een geweldige buil als souvenir! Jeuj!

Aan u linkerzijde ziet u de lekkerste aardappelsalade van de wereld! Dank u Aileen!