Denemarkiaanse dansinitiatie

Lesdag 20 en 21: Theevrouwtje en regisseur, projecten overal… en tot over mijn oren in het werk.

25 februari 2009 – Hyggelig en footage

HEADLINES: tuttuuuuututtuuuuuututtuttuuuuu

De presentabelen presenteerden met grote trots hun powerpoint voor het powerpointpubliek. Hun "can’t touch this" dansje werd onder luid gejoel onthaald.

Het theevrouwtje van de dag ligt met haar voeten een halve meter boven haar hoofd. Een bende internationale studenten voorzien van thee en koekjes, het is een titanenwerk!

(Vandaag ben ik mijn powerpointpubliek namelijk te lijf gegaan als Deens patriottisch theevrouwtje, en het was geweldig. De powerpoint kan je in het volgende blogbericht bewonderen.)

Spielberg voelde zich werkelijk een "homo universalis" vandaag, maar wel een "homo universalis" met een hoofd dat een kussen nodig heeft en een goede nachtrust. Want Spielberg wil van haar projecten steeds een ganse show maken en de mensen omver blazen, en heeft dus de hele dag gefilmd.

Deze internationale conferentie begint werkelijk meer en meer uitdagend te worden. Maar dat ligt voornamelijk ook aan de studente Marjan De Ridder, die alles op alles wil zetten wat betreft de taken hier.

Vandaag liepen op de KDAS vreemde Deense vlaggen of "Dannebrog" rond. De arme vlaggen hadden hun kleurige aangezicht te danken aan een op hol geslagen Belgische studente met waterverf en penselen.

26 februari 2009 – Gebroken en bepoederd…

Wegens spontane spierverstijving en teveel werk deze week geef ik u volgende beelden mee… en een zalig filmpje gefilmd door cameravrouw Griet. Laatste verplichte les fysical education… maar ook al zijn de lessen afgelopen voor ons internationalen… ik ga blijven gaan in maart! Volgende lessen gaan lessen salsa zijn. Dat wordt hilarisch, want iedereen weet hoe goed ik wel "niet" ben in dansen: het filmmateriaal biedt alvast een voorsmaakje.De foto's verwijzen naar de spectaculaire stunts die ik heb uitgevoerd voor vaderland en voor KAHO. Maakt een buiging en verwacht te worden geridderd (doe dat maar wanneer ik weer in België ben). Technisch gezien ben ik toch al een ridder, Marjan De Ridder. (Als je goed kijkt vind je me terug onder de laag kalk, ja "iet ies aai" Marjan.)

Even extra info voor de geïnteresseerden, betreffende "de Sint"!

Sinterklaas (speciaal voor Stefan)

Sinterklaas of Sint-Nicolaas is de hoofdfiguur van het gelijknamige jaarlijkse kinderfeest dat op 5 december (pakjesavond) in Nederland en op 6 december (de eigenlijke naamdag) in België en in enkele (voormalige) Nederlandse koloniën wordt gevierd.
Sinterklaas en zijn helper, Zwarte Piet, komen in de nacht van 5 december in Nederland en 6 december in België langs de schoorsteen binnen in alle huizen om geschenken te brengen voor de kinderen die er wonen. Deze moderne traditie van Sinterklaas als kinderfeest komt waarschijnlijk voort uit het prentenboekje Sint Nicolaas en zijn knecht (1850) van de onderwijzer Jan Schenkman (1806 - 1863).
Sinterklaas wordt op kleine schaal in Luxemburg (Kleeschen), Oostenrijk, Zwitserland, Frankrijk, Duitsland, Polen (Św. Mikołaj), Hongarije, Oekraïne, Indonesië, Slovenië (Sv. Miklavž) en Tsjechië (Mikuláš) gevierd.
Nicolaas van Myra
Veel tradities in het huidige Sinterklaasfeest gaan terug tot Nicolaas van Myra, de Lycische bisschop uit de door Grieken bewoonde antieke stad Myra (thans gelegen in Turkije), hoewel er ook oudere elementen zijn.
Oorspronkelijk werd Sint-Nicolaas alleen in het oosten van Europa geëerd. In de 13e eeuw werd besloten dat zijn naamdag ook in het westen een van de belangrijkste feestdagen was; in die tijd werd het Sinterklaasfeest in Utrecht al gevierd door de schoen van vier arme kinderen te vullen met geldstukken, in andere steden werd ook iets voor de armen gedaan.
Na de Nederlandse Opstand probeerden calvinistische predikanten het Sinterklaasfeest af te schaffen, omdat het te veel heidense en vooral paapse (katholieke) elementen zou bevatten. Het Sinterklaasfeest was in grotere steden inderdaad een woelig volksfeest met kermis dat vaak tot opstootjes en openbare dronkenschap leidde. Het was echter zo populair dat dit streven weinig succes heeft gehad, zelfs niet bij het protestantse volksdeel.

Modern kinderfeest

De oorsprong van het moderne Sinterklaasfeest voor kinderen ligt in de 19e eeuw. De Amsterdamse onderwijzer Jan Schenkman (1806 - 1863) schreef het prentenboekje Sint Nicolaas en zijn knecht (Amsterdam, 1850 en latere herdrukken 1880, 1885, 190? en 1907) met de tekst van het liedje Zie ginds komt de stoomboot. De moderne tijd deed zijn intree met de stoomboot. De afkomst Spanje werd ingevoerd, net als de roe en zak van Zwarte Piet als pedagogische straf. Sint reed voor het eerst op een schimmel over de daken en cadeaus gingen voor het eerst door de schoorsteen. Ook Jan Pieter Heije (1809-1876) beïnvloedde het Sinterklaasfeest. Het lied Zie de maan schijnt door de bomen werd voor het eerst gepubliceerd in 1843 in de bundel Kinderliederen.Sedert begin jaren '90 van de vorige eeuw heeft het paard in Nederland een naam: Amerigo. In België heet het paard Slecht Weer Vandaag.

Lesdag 18 en 19: Interview met Bodil en mezelf, tip van de muzikale sluier, en wat doet het thuisfront?

23 februari 2009 – Head, shoulders, knee and "finger" en DEENSE "LES is more"

"MAKE IT A STORY

Han hedder Bodil. Han kommer fra Frederiksund i Denmark. Han er ikke lærer heller ikke studerende. Han er toogtres år gammel. Han er gift og har tre børn: to drenger, en pige: Claus, Lasse og Mette. Han kan meget godt snake og har kan også strikke. Han har spist til morgenmal: yoghurt og mysli. Han kan godt lide ferken."

"JEG

Jeg hedder Marjan. Jeg kommer fra Rupelmonde i Belgien. Han tale godt nederlandsk selføllig; jeg kommer fra Belgien. Han tale også godt tysk, fransk og engelsk. Jeg tale lidt dansk. Jeg er studerende og ikke ednu lærer. Jeg kan meget godt synge, tegne, male, spille flojte og spille badminton. Jeg kan ikke ednu spille guitar. Jeg har spist til morgenmal: yoghurt, mysli og kiwifrugt. Jeg kan godt lide frugt og grønt og mejet godt is."

Head shoulders knee and fingers: een leuke anekdote!

Matteo, Italiaanse kotgenoot, kwam zondagavond thuis met een zwaar geblesseerde teen. Zijn nagel zou het niet halen volgens een eerste onderzoek. Je kan dus best verstaan dat deze jongen diep bedroefd was om het mogelijke verlies van zijn teerbeminde nagel. Maar goed, hij is dan in zijn bed gekropen. De volgende dag: hoor ik in het Italiaans vloeken in de keuken. Marjan had haar afwas vergeten doen en Matteo had alles per ongeluk tegen de grond gesmeten, omdat hij stijf was van de dag ervoor. Komt ervan als je maar eens 1 op de twee weken aan sport gaat doen. Maar goed, Marjan besluit dan maar de hele afwas te doen, en Matteo is gelukkig. Ja zegt hij want: "My whole body is hurting, especially my finger…" En hij wijst doodleuk naar zijn voeten. Ik heb voor een half uur strijk gelegen. En ben in vol enthousiasme het liedje: "hoofd, schouders, knie en teen" beginnen zingen! Het vuur in Matteo zijn ogen was lachwekkend, zo geërgert had ik hem nog nooit gezien. Dus begint hij te onderhandelen, dat "finger" ook een juist woord is… Euhm, natuurlijk niet! En dat merkte hij snel genoeg wanneer hij op zijn computer zwart op wit mijn gelijk zag verschijnen. Haha! Ik heb hem dan nog heel de avond wat proberen pesten, en uiteindelijk heb ik de juiste vinger gekregen.

"Head, shoulders, knee, and finger… hoofd schouder knie en vinger, knie en vinger… une bouche et un nez."

Schokkende beelden: steun vanuit het thuisfront noemt men dat dan!

In Denemarken mis ik de Belgische kaas, en de chocoladespeculaasjes… en wat doet het thuisfront om me hierin te steunen? Het volgende natuurlijk:

24 februari 2009 – HET KOOR

Mijn lievelingsdag, de zon schijnt ik zit er vreugdig en warmpjes bij…
En ik licht weer een klein tipje van de sluier op! Dit is nog een van de liedjes die we gaan brengen… deze keer niet in het Chinees. Hoezeeeeeeee

Geen commentaar omdat ik eens wat minder op mijn blog schrijf. 1) het is mooi weer vandaag, 2) ik heb nog genoeg andere dingen te doen deze week: projecten en meer projecten en 3) ik krijg hier langzamerhand een echt Big Brother-gevoel.

Header en fotoshop: ICT is 50% esthetics

Digitale ontwerpen en "adjustements"

Met ICT kan je behoorlijk wat dingen in elkaar knutselen. In de klaspraktijk is het leuk om eigen kaarten of nieuwjaarsbrieven te ontwerpen. creatief zijn met computer behoort namelijk ook tot beeldend bewustzijn.

Op de deeltijdse academie voor schone kunsten kan je bijvoorbeeld "digital art" volgen...

Deze foto heb ik bewerkt voor de myspace van Unpayable, zodat alle foto's een zwarte achtergrond hebben, kleine aanpassingen maken een groot verschil. De link naar deze site vind u ook op mijn blog tussen al mijn links.

Zelf heb ik al duchtig geëxperimenteerd met verschillende programma's waarbij je foto's kan bewerken en dergelijke.Ik begin zelfs wat kennis te ontwikkelen van het programma fotoshop. Maar dit programma is minder nuttig in de klaspraktijk want het is te ingewikkeld en de versie die ik gebruik is in het Engels.

Met een eenvoudig programma als paint kan je al mooie collages in elkaar knutselen: deze collage is een uittreksel uit mijn paper "Vrijwillige stage in Duitsland"

DE LIJST

Het lijstje van het slechte Engels: BlooTerlist

I can’t sing because my voice is hees… (Griet)
I put my clockwekker. I had to wekker up. (Marjan)
We will eat pancakes bij Marjan. (Eline)
How does it kom? (Griet)
We "slik" in the last "letters". (Griet)

Het lijstje van het typisch Denemarkiaanse

Verjaardagen: een kronenketting voor de kinderen.
De meeste jongeren zijn hier elke zaterdag dronken, het is geen mooi zicht.
Treinen en metro’s zijn paleizen, verzorgd en luxueus.
Iedereen kan wel een beetje Engels, ik voel me net in België.
De klant is werkelijk koning.
Fløddebollen
Duur, duurder, duurst!

Lesdag 17: Liliane: schijf van cultuur en templates, Duitsland meets Belgium, weekendje verdiende rust wegens ziekte.

MIJN LIEFDE VOOR DE SNEEUW, EEN INNIGE ROMANCE!

20 februari 2009 – Multicultural gevecht inzake de Sint, Moscow and In de gloria…

De sint komt niet uit Spanje maar uit Holland…
Neen Stefan, de Sint is inderdaad iets van de lage landen, maar hij komt vanuit Spanje naar de lage landen.
Neen neen, je bent hier foute dingen aan het vertellen, Sinterklaas is wel geen Spanjaard hé…
Euhm jawel, dat is hij wel! En hij brengt appelsienen mee, en mandarijntjes.
Teken hem eens misschien is het de foute.
(Ik krabbel snel een Sint en Piet op mijn notitiebladen!)
Ja het is dezelfde!
Wel dan, dan is het de juiste, dus dan klopt mijn verhaal. En we zetten onze schoen aan de schoorsteen, en daarom is Zwarte Piet zwart!
Euhm, je bent volledig verkeerd. Je kent je eigen cultuur niet!
Euhm Stefan, ik ken mijn cultuur maar al te goed, Sinterklaas vieren is mijn lievelingsfeestdag!
Dat kan wel zijn, maar je hebt het fout, ik heb erover geleerd, de Sint komt uit Holland!
En toen hebben ze mij valium moeten geven, of ik had een moord gepleegd met een cursusblok.

Enkele minuten later waren we alweer dikke vrienden maar Stefan ervan overtuigen dat de Sint uit Spanje komt met een stoomboot, is niet meer gelukt. Wat wel gelukt is, is samen met de Duitsers waaronder Stefan een gezellig Spaghettimaal te gaan genieten bij Eline en Annelies. We hebben alle grapjes uit Duitsland en België bekeken op Youtube, waaronder dus ook in de Gloria. Er werd wat afgelachen, maar dan ging het plots niet meer… Marjan haar accu viel plat… error error… en toen is ze door Griet naar huis gebracht. Daar was ze erg misselijk om uiteindelijk te besluiten dat ze met een griepje haar bed in kon! Gelukkig was het weekend, inhaalmanoeuvres achteraf zouden dus niet nodig zijn!

Weekend 21/22 februari 2009 – "Alleen-maar-voor-school-bezig" wegens ziekte

Marjan staakt het schrijven in haar blog voor dit weekend omdat ze doodmoe is en omdat ze bleekjes ziet, om het woord kotsmisselijk niet te moeten gebruiken. Het lijkt namelijk alsof ik me de laatste dagen enkel en alleen met bleekwater heb gewassen. Dus dit weekend ben ik de stilte zelve. Ik wil ook echt beter zijn tegen dat de lessen beginnen: dus naast de was en plas en werken aan mijn taken voor school houd ik me heel heel rustig want deze laatste twee zijn al vermoeiend genoeg op zich. In België start de krokusvakantie zeker? Ik heb er geen idee van… hier wordt deze week hard gewerkt aan de projecten. Ik kijk er naar uit, want ik wil de Denen omverblazen:

1: powerpoint Visual Culture (indrukken weergeven en de medestudenten rondleiden doorheen de plaatsen waar we een dikke week geleden gaan foto’s trekken waren.)
2: activiteiten dagboek aanleggen van de lessen multi-cultural classroom
3: zelf een activiteit ontwerpen voor de les multi-cultural calssroom
4: Ik kan, ik kan niet… Deense dialoog uitschrijven over wat je kan en niet kan.
5: film en project: Deense humor voorbereidend materiaal zoeken en vragen bedenken die we moeten stellen als we de Deense straten op trekken.
à ik zit hier wel met een klein probleem, ik wou wat Deense stand-up comedy in movie-maker verwerken maar die bestanden staan in flv!
6: Hygge creëren in de les Visual Culture: en daarvoor dingen meebrengen…
7: op donderdag een voorstelling geven van een gymnastische bewegingsopeenvolging die een rotatie in de horizontale en de verticale richting beoogt, passage bevat, individueel evenwicht, groepsevenwicht, vormspanning en ook nog eens mooi oogt. We willen het nog een beetje hilarisch maken en nog een extra boodschap in het alles verwerken. Het eindresultaat wordt namelijk gefilmd. Ik gil hysterisch: "Help, meester Tom en mevrouw Vergaert, mijn handstand doorrollen is een regelrechte ramp."
8: Mijn roman zit aan de 50ste pagina!

Lesdag 15 en 16: Christianshavn, rodekoolsalade en tzatiki!

18 februari 2009 – Architecture/ Home economics/ sneeuwgevecht

We volgen Lene door heel Kopenhagen: een achtervolgingsactie om "u" tegen te zeggen want onderweg komen we steeds de mooiste plekjes tegen. Dus als ik iemands spoor graag onderschep dan is dat het hare wel.

De route: Daarheen en weer terug!

De internationale studenten nemen een aanloop en go ze stappen op de metro en springen uit de wagons op het perron van Christianshavn, dan zetten ze hun weg verder naar het Deense Architecturale Centrum (DAC), ze warmen zichzelf weer even op om daarna weer als wandelende ijspegels door de straat te lopen. Marjan besluit te joggen omdat de kans dat haar voeten vastvriezen aan de grond beduidend groot is! De gids vertelt over de renaissance en Christian IV, over het winnen van het land van het water, over de draken die met hun krulstaarten het parlement versieren, over de architectuur van Christiania, de Deense algemene architectuur, de Deense moderne "groten", en het Lagkagehuset: een gebouw dat ook echt op een gelaagde slagroomtaart lijkt. Koud, kouder, koudst… gaan we alstublieft weer naar binnen. We mochten naar binnen en daar de tentoonstelling moderne architectuur bekijken en daarna werden we getrakteerd op een zalig kopje warme chocolademelk met piskefløde (neen, dat is geen vreemde kakkerlak, het is slagroom!) Slagroom zonder suiker, dat kennen we al van in Duitsland. Maar goed… de warmte deed deugd.

Nog lang niet naar huis?

We mochten na dit helse avontuur nog van een Lagkagehuset-lunch genieten: en dan moesten we maken dat we onderweg waren naar de les Home Economics… om 15.00 u werden we verwacht in KDAS om les te krijgen over echt Deens eten. De herkomst van het eten, de eetgewoonte van de Denen, ik was de vrijwilliger die "Het rad der gezondheid" moest doorstaan, en ja hoor, ik was geslaagd, de oplossing luidde wel: meer drinken en minder snoepen… Maar niemand is perfect toch? Handen desinfecteren, mouwen oprollen, even een paar stretchoefeningen ter plekke… en mijn A-team: Jef, Maria en Eva, was klaar voor het bakken van Frans brood en Deense Russische rodekoolsalade. (Jaja, als jullie willen maak ik het ook wel eens voor jullie!) Het enige nadeel: de rodekoolsalade zouden ze beter "fluoroze"koolsalade hebben genoemd, want iedereen was het er over eens dat hij beter smaakte dan dat hij eruit zag. Vervolgens was er nog een probleempje: iedereen weet dat Marjan een wervelwind is, nooit kan wachten, altijd direct wil beginnen, liever nog dan opdrachten deftig te analyseren… Wat kan ik zeggen, niemand is perfect toch? Dus hadden we gaan 12 prachtig dunnen Franse broodjes, maar eerder 3 dikke boerenbroodgevallen. Denen kruiden hun voedsel ook erg zuinig, ik wou namelijk wat meer zout in het brood, maar dat mocht niet van de leerkracht Home Economics. Het brood was dus erg flets, lekker wel, maar flets! Ook mocht er geen zout in de Russische salade, maar dat hebben ik en Jef aan onze laars gelapt: we voegden suiker en zout toe tot we vonden dat het goedje: citroen, zure room en rauwe geraspte rode kool, een smakelijk aroma verkreeg. Gelukt, ze vonden het lekker. Voor het brood kwam alle hulp te laat. Zelfs de cast van E.R. of Spoed hadden het niet meer kunnen oppeppen. Ik vraag om een minuut stilte! De minuut is om, maak maar weer veel lawaai, tenzij dat je zoals je hier in vele Deense S-togwagons hebt, een stiltebordje naast je linker- of rechteroor hangen hebt, dan moet je nog steeds zwijgen.
Na het helpen opruimen in de keuken (Jaja voorbeeldig: Griet en ik): de terugweg naar huis!
Martin de vriend van Iñaki, zwaar ingemaakt bij het sneeuwballengevecht. Bij mij zat er sneeuw in mijn neus (ik heb letterlijk sneeuw gegeten), maar bij hem sneeuw in zijn broek: de Belgen winnen weerom, ik maak jullie zo trots! En sneeuw is zo zalig… jammer dat Martin en ik de enigen waren die van het prachtige sneeuwweer profiteerden. Ik wil een ode aan de sneeuw schrijven.
O liefelijke poedersuiker, o stoffigheid van het heelal,
Zonder uw glinsterende wittigheid is de wereld niet half zo bijzonder
Zonder uw reflecterende verblindendheid, zonder uw nattigheid tot aan mijn sokken,
Is de mensheid gedoemd, ik bemin u zo, uw lustige geprevel onder mijn schoenen,
O sneeuw, o lieve sneeuw, dit is een olijke ode om u bijzonderheid te benadrukken,
Ik hoop ten zeerste dat God het vertikt om een stofzuiger in huis te halen,
Ik hoop dat ik als ik ooit in stoffigheid verval,
Deze net zo waterig en wittig is als de jouwe,
O natte voeten,
O bevroren neus,
O blauwgewordende vingers
En zwaar-door-vochtigheid-zijnde jeansbroek!
En bij gebrek aan meerdere letters "0" (Ze zijn nu allemaal 0p), zal ik het verv0lg van mijn tekst met nullen m0eten aanvullen. Gelukkig was ik v00r vandaag t0ch klaar! 0ef!
Bij nader inzien lijkt mijn ode meer op een examen bestaande uit multiple choice oefeningen.

19 februari 2009 – Gymnastics, Griekse-Italiaans-Hongaarse avond, een extra gaatje en de vrolijke dierenstoet.

6.00u, ik stap de douche in om mezelf klaarwakker te krijgen om naar KDAS af te zakken en daar weer mijn beste beentje voor te zetten op "flexibel slangenmens"vlak!
8.00u, theorie: de boksprong, analyse van de spiergroepen die worden aangesproken. Vaak is het Deens een soort Chinese uiteenzetting, maar gelukkig helpen onze medestudenten bij het vertalen.
9.30u, opwarmen op de jazzy muziek waar de leerkracht Jesper zo vreselijk dol op is. Vaak bestaan deze oefeningen uit gek doen en jezelf fysiek uitputten. In cirkeltjes elkaar nadoen, mensen blind door de ruimte leiden en ondertussen bepaalde bewegingen herhalen… lachen doen we dan zeker ook.
(Opmerking van de leerkracht: Jij hebt echt geen moeite om gekke bewegingen te verzinnen, je stil te laten staan dat is de uitdaging.)
10.00u Over de bok springen, zijsprong, hurksprong, aan de trapeze: pijnlijk, pijnlijk voor je spieren… dit zal zeker nog voelbaar zijn deze week!
(Opmerking van de leerkracht 1: Marjan waarom eindig je altijd met je armen in de lucht al je iets doet? Ben je een performer… hihi… mijn antwoord: "Is niet elke leerkracht een performer?")
10.30u Ik ondervind moeite om sommige oefeningen te doen, gymnastiek is niet mijn beste punt op vlak van sport!
(Opmerking van de leerkracht 2: je valt, je landt op je hoofd, je duikelt over de plint, je slaagt erin om de bok mee te sleuren terwijl je erover springt… en je geeft niet op… - geeft nog enkele tips voor de doorzetter – maar er is toch iets niet juist met jou, hoor!)
11.30 lunch
11.50 Aanvang project gymnastiek: een gymnastische show van om en bij de 5 minuten waarbinnen verschillende bewegingsdoelen gerealiseerd worden.
14.00 Spelletje volleybal
15.00 "Hupsakee", de S-tog op, boodschappen doen en Eline en Annelies opvissen.
17.00 "Katschoeng", extra gat naast bestaande oorbel.
18.00 Huiswerk maken
20.00 Grieks – Hongaars – Italiaans diner: Tzatiki, Griekse salade, Griekse toast, Lasagna, Pizza, Hongaarse ovenschotel: aardappelen met yoghurt, eieren en een soort salamiworst, pannenkoeken met marmelade. Vollegegeten Marjan zingt uit volle borst Allegria en A la fierra del Est…, en speelt twee spelletjes tafelvoetbal, waarvan ze 1 wint en 1 verliest. Hoezeeee….
22.00 Huiswaarts: Eline en ik besluiten paardje te spelen, en kat en kip en aapje… Hoefsporen in de sneeuw, wild gejengel… Alle internationaliseringstudenten stonden weer voor een raadsel. Belgen zijn gek!

Lesdag 13 en 14: SING HALLELUJA

16 februari 2009 – Work it/ paste it/ click it/ name it/ faster/ better/ stronger…

Mooie powerpoint in elkaar gestoken, met natuurlijk de nodige humor! Gelukkig werken de computers op KDAS beter dan de mijne thuis. Ik had vandaag geen internet en was dus genoodzaakt om dit verslag eerst in word uit te typen. Soms is het werkelijk lastig dat ik mijn mails niet kan nakijken, ook de cursussen en het lesmateriaal op Toledo en op Skolekom zijn dan buiten mijn bereik.
Het thema van de les Deens was vandaag voedsel, voor mij dus iets waar ik me gemakkelijk mee kan verzoenen. Ik voel mezelf steeds meer thuis worden in de Deense taal, ik denk dat het koor hier de belangrijkste rol inspeelt. De uitspraak is datgene waar ik het meest op vastloop, de rest gaat best vanzelf (als ik een zinsstructuur voor me heb). Grammaticale regels krijgen we jammer genoeg niet.
Het heeft weer zo prachtig mooi gesneeuwd buiten. Anca, het Roemeens meisje hier heeft me van een soort citrusvrucht laten proeven: Pomelo, wat een zalig ding is dat! Ik ben er nog van ondersteboven, niet letterlijk natuurlijk, dat kan wel eens gebeuren maar dat zit zo onhandig. Je hoofd heeft namelijk lang niet dezelfde weerstand als je achterwerk.

17 februari 2009 – Choir: Carry on, rockicons!

Dinsdag: mijn favoriete dag, zingen in het koor! Deze dag zorgt voor rollercoasters in mijn buik, ik doe het zo graag. Ik kijk een heel weekend uit naar die dag, en ben altijd veel te vroeg in de zaal aanwezig. We hebben twee extra internationale leden: Aileen (Duitsland) en onze eigenste Eline, het groepje Alten heeft weer versterking. De repetitie liep op rolletjes, ik heb mijn volume op maximum gezet. En na de repetitie… tja daarna mochten we een beetje experimenteren met de instrumenten: "Wat volgende levendige beelden opleverde!"

Lesdag 12: Egon: Comparative education en het weekend van de Belgische pannenkoekenslag…

13 februari 2009 – Met andere woorden: Lucky Friday the Thirteenth

We waren een klein beetje gelukzakjes vandaag, want de eerste les was uitgesteld: de lector was ziek gevallen. Dus we konden ons nog eens omdraaien en verder slapen. Egon’s les ging wel door, en een geluk want die man die kan vertellen. Zijn enthousiasme is laaiend en verkwikkend, en hij heeft een sterk uitgebouwde visie op diversiteit. Maar hij is zo grappig als hij iets uitlegt: hij denkt dat we partieel doof zijn want hij probeert elke lettergreep die hij uitspreekt kracht bij te zetten met zijn handgebaren. Daarbij hakt hij die lettergrepen dan ook nog eens letterlijk los van elkaar (uitluisteren en auditieve analyse) zodat we zeker elk woord verstaan hebben en daarbij articuleert hij nog eens alsof zijn lippen woorden vormen door het uitvoeren van robotachtige zenuwtrekken. Eline kan Egon perfect napraten en dit doet de klas grondig buikschudden.
Na de les vroeg Eline ons mee te komen naar haar huis zodat ze daar niet zo alleen zat, Annelies was immers een weekendje bij haar ouders op hotel, het tweede gelukzakje van de dag! Dan hebben we daar een combinatie aan echt studentenvoedsel gegeten: pizza, roycosoepje, toast, Jamaicaanse brownie, muffin en chips… De avond werd besloten met een hilarische film en ik sliep de nacht weg en begroette het weekend in de ochtend.

Weekend 14/15 februari 2009 – Zeeslag, slag van de molen, pannenkoekenslag!

Grote kuis en huiswerk voor België! Zaterdag kwam Griet de gezelligheid in mijn studentenhuis wat verhogen en bakten we samen met Marco (de Napotitaanse Italiaan) en Anca (het Roemeense meisje) uit mijn kot een lekkere pizza. Het plan was ook om een filmpje te kijken, maar we zijn er niet toe gekomen… Griet en ik hebben gelachen en gebabbeld, en uiteindelijk bleek het al wat laat voor een film, zeker als we 's morgens onze pannenkoekenslag moesten houden.
De Belgjes hebben lekker pannenkoeken gebakken voor mijn ganse studentenkot! Pannenkoeken met confituur, pannekoeken met kaas en pannenkoeken met bacon en kaas, hieronder wordt de historie der pannenkoeken uit de doeken gedaan.

De koene ridders Grietaltar en Elineus schrijden het slot van ridder Marianibald binnen. Ridder Marianibald staat al duchtig te kloppen in een bomvolle beslagkom. „Hoho", scandeerdt ridder Grietaltar: „Stop onmiddellijk, op vraag van de algemene bevolking, zal ik de klontertjes wal uit het pannenkoeken deeg sde "vooruit/achteruit"- troepen bijzonder goed in het observeren van militaire acties. Af en toe schiet ze te hulp om een onvolledig gebakken pannenkoeken te redden of de aangebrande versie te onderscheppen. Ook probeert ze de „kan niet stilzitten" ridder Marianibald, van het vuur weg te houden. Dat lukt want Jonkvrouwe Anca vraagt aan ridder Marianibald waarom "Antwerpen" juist "Antwerpen" noemt. Hand werpen: and then Bravo … And Marianibald was busy for a while! De pannenkoeken waren een groot succes, en de kotgenoten bedankten de moedige ridders. Weer een overwinning voor de dapper Belgen, Ceasar had gelijk! Van alle Galliërs zijn de belgen de dappersten.laan!" Marianibald laat haar strijdmakker, het beslag luchtig kloppen en gaat zelf even uitrusten naast de waakzame Elineus. Elineus was als sergeant van

Lesdag 10 en 11: Museum en fotoverslag vs blauwe knieën en pijnlijke armen.

11 februari 2009 – Museumsightseeing en fototoerisme

Marjan’s muzebox voor school gaat goed gevuld zijn. Want vandaag neemt Lene hde ganse internationale klas mee op wandel door de stad en door het staatsmuseum voor schone kunsten, wel zonder leibandje Marjan was dus in haar nopjes, als je het woord kunst roept dan tintelen haar tenen al. Dus je kan je voorstellen dat haar tenen het op dat moment ten zeerste naar hun zin hadden. De rondleiding gaf haar een soort van pretparkgevoel en ze heeft met alle aandacht en al het enthousiasme dat ze binnen zichzelf kon ontwikkelen deelgenomen aan de uiteenzetting van de gids. Die waarschijnlijk een beetje overrompeld moet zijn geweest door deze gradatie aan interesse. Maar dat is ook haar eigen schuld, ze moet maar niet zo interessant en interactief rondleiden! Als zij wat saaier was geweest dan had Marjan nooit zo’n explosie aan vragen en meningen in haar schoot geworpen. Maar gelukkig hebben de studenten met een mankracht van 20 leerlingen de krijsende en schreeuwende Marjan ook weer terug buiten het gebouw gekregen. Wat een onwaarschijnlijkheid leek bleek dan toch gelukt.
Het tweede deel van de dag bestond uit een fotoshoot: je kreeg 2 bekende plaatsen om te gaan bezoeken en het was de bedoeling dat je kwaliteitsvolle kiekjes nam die de indrukken en prikkels die je kreeg bij het zien van die plekken goed weergaven. Marjan en haar groepje genoten van de dag want de zon scheen op het sneeuwtapijt. Er werd veel gelachen en natuurlijk ook veel ontdekt… uiteindelijk ontstond er een mooi arsenaal aan beelden! Het olijke 4-tal eindigde zijn reis in het Lagkagehuset aan de toeristische dienst. En man Marjan was toen blij… een heerlijk taartje en een warme chocomelk om zichzelf aan op te warmen. En dan huiswaarts, want morgen is het volleybaltornooi met de Deense "vrienden-van-de-gymnastiek".

12 februari 2009 – Volleybalmatch, pain for pleasure!

Mijn pijnlijke armen, mijn blauwe knieën… sport is gezond maar evenwel een marteling op sommige momenten. En mijn Deense ploegmaten schreeuwden Deense strategie en telden de score in Deense cijfers. Maar zoals jullie zien sta ik er nog… De ander internationale garde? Die lag nog te slapen, ze waren de nacht daarvoor te lang uit geweest. Ik echter kon me niet echt inbeelden hoe ik na een nachtje stappen nog tot in de sportzaal zou geraken, dus ik was wijselijk in mijn bed gekropen. De Deense volleyballers konden er minder om lachen dat ik de enige was die zich daar ’s ochtends aanmeldde, en dan had mijn trein nog vertraging gehad ook! Maar de match was spannend, en ik heb een resem mooie punten gescoord aan de opslag. Het terugkeren bleek ook iets moeizamer te gaan: jammer genoeg was er een suïcidaal ongeval geweest vlak aan mijn station en de hulpdiensten moesten dus echt emmers vullen met stukjes mens. Ik er nog steeds niet goed van. Antonia en Greti zaten ook vast, dus ik ben samen met hen naar Herlev station gereden, en daar pendelden treinen van Herlev naar Vanløse en verder. Ik ben dan toch thuisgeraakt.
Vrijwel thuis en doodop vervolgde ik mijn weg naar "Huize Grietje", want daar mocht ik mijn talent als Belgische wonderkok weer gaan presenteren en als "fusion kitchen dish" werd Nasi Goreng gestemd. Het resultaat in de pan mocht er wezen en het tweede eindresultaat: bolle buikjes bij de belgen. (Over alliteraties gesproken)

Lesdag 8 en 9: Koken met (P =GR)iet, en KOR

9 februari 2009 – Deense les 2

De snelcursus Deens vind ik fantastisch. We zijn naar de supermarkt geweest en daar moesten we voedingsproducten gaan zoeken en de Deense naam ervan opschrijven. Een hoogst onorthodoxe manier van lesgeven en ik kreeg natuurlijk spontaan honger van het aanlokkelijke panorama in de supermarkt. Daarnaast heb ik ook opgemerkt dat de Denen gek zijn: ons “groen”-groepje (de grøngruppe) moest namelijk de “Mejeriprodukter” onderzoeken. Deense zuivelproducten: eierdooiers en het wit van een ei, zelfs hele eieren, niet in de schelp maar in een soort yoghurtpotje. Arme kippen hier, dat moet pijn doen aan hun achterwerk om zulke plastieken gevaartes te produceren! Gelukkig is het raadsel van de eierpotjes al snel opgelost, blijkbaar zijn de Denen erg propere mensen, ze gebruiken namelijk nooit zomaar rauwe eieren in een gerecht wegens het gevaar “de salmonellabacterie”. Dus verhitten ze eierdooiers, of eiwit of het ganse zei en stoppen het in potjes. “Vroeger, was dit niet nodig,” vertelt onze leerkracht “Home economics”: “Maar nu zitten alle kippen zo dicht op elkaar, en zitten ze letterlijk in hun eigen vuil. De kans op salmonellabacteriën in de eieren is dus echt fel gestegen.” Deze vreemdsoortige bedoening is dus al opgelost, maar alsjeblieft dan nog rollen mijn ogen hier uit hun kassen: ze hebben hier meer soorten melk dan soorten insecten! En het ergste van al, ze kennen hier geen platte kaas! (Slaakt een huilerige schreeuw.) Even het “abc van de melkbussen”: sødmælk, letmælk, minimælk, tykmælk, skummetmælk, kærnemælk, kakao, Ymer. Doe hier maar je boodschappen! Na de verbazingwekkende tocht door de supermarkt keerden we terug naar de klas. Daar maakten we posters rond ons thema, onze Mejeriposter zag er geweldig uit. De les kreeg nog een fijn extraatje want Sabrina (Duitsland) was jarig en trakteerde ons op cakejes met bijbehorende Deense vlagjes en Deens “bevlagde” servietten.

Uit volle borst murmelden we:

„I dag er det Sabrina Fødselsdag

Hurra hurra hurra

Hun sikkert sig en gave får

Som hun har ønsket sig i år

Med dejlige chokolade og kager til“

Of vertaalt in onze talentvolle Deense klanken:

„I dee er dee Sabrina feulelsdee

Hurra hurra hurra

Hun sikkel saai en geeve for

Som hun har eunskel saai ie or

Mel deejlike chocolade (oef eens iets normaal) of keege til“

10 februari 2009 – De eerste dag Koor

Een vleugelpiano, contrabas, elektrische gitaren, blokfluiten, slaginstrumenten… de ruimte zit tjokvol met muzikale geneugten waarvan wij op de KAHO enkel kunnen dromen. Denemarken maakt dan ook enorm veel geld vrij voor educatieve doeleinden: 50% van het loon van een Deen is daarom ook voor de belastingen… wat enorm veel is! Maar dat deed er op die moment niet toe, we werden hartelijk ontvangen door de dirigent en konden meteen aan de slag. Griet als alt, ik als sopraan: weerom een goed team dus, want nu kunnen we samen oefenen! We zongen “Frydeligt med jubelkor” en “Bag duggende ruder”. Hieronder een klein voorsmaakje van ons repertoire dat we op 14 maart gaan brengen op het 60-jarige bestaan van KDAS.




’s Avonds heb ik Griet verwend met een “Deluxe Salade”.

Wat heeft ze geleerd?

- Punt 1: Als je geen zin hebt om te koken, vraag dan om een Marjan.

- Punt 2: Plunder je eigen ijskast en verwerk al je overschotjes in een kleurrijke salade.

- Punt 3: Eet snel genoeg, want een Marjan eet salade als een kudde konijntjes.

- Punt 4: Maak daarna een zalig kopje thee en serveer panna cotta ijs om je Marjankok te bedanken.

- Punt 5: Samen huiswerk maken om ons eten te laten zakken.

Op de foto zie je "Miet" Huizentruit met een verbrandde hand! Litteken, jaja cadeautje van de Denemarkse oven, een souvenir hoef ik niet meer te kopen.

Lesdag 6 en 7: Comparative education en multi-cultural classroom weekend

7 februari 2009 en 8 februari 2009 –
Wat heb jij op school geleerd zeg eens "mar" Jan? (cfr. De Elegasten)

Als we het weekendseminarium in vogelvlucht bekijken kunnen we volgende activiteiten na elkaar beschrijven:

DAG 1

- inchecken,
- introductie en theoretisch half uurtje over verschillende modellen van het begrip cultuur,uitwerken van iemand anders zijn culturele poster,
- koffiepauze met Deensgebak en massa’s fruit,
- afwerken van de poster,
- Deens dinner (buikpijn en teveel eten) – aja en alle Belgen waren blijven zitten, napratend met de andere studenten en wachtend op een dessert dat niet kwam,

- voorstellen van de poster in groepen van 4 en "similarities" ontdekken,
- voorstellen van "similarities" aan de totale groep en de hoofdzakelijke culturele grondlijnen ontdekken binnen de klas,
- spelletjes die culturele vragen oproepen
- koffie en chocolaatjes, en meer spelletjes die culturele voorkennis verwachten
- keuvelen, gek doen en zingen met de Oosterijkse meisjes
- mijn levensverhaal vertellen aan Julliane (Duits)
- Julliane en ik die niet kunnen slapen omdat de jeugdherberg blijkbaar ook dienst doet als gemeentelijke bakoven en sauna.
- Twee uurtjes slaap

DAG 2

- Een vermoeide Marjan in een douche
- Ontbijt (ze kunnen me naar huis rollen denk ik!)
- Theoretisch uurtje over universele onderwijstaal
- Uitwerken van een eigen poster "Vlaams onderwijssysteem", en het eigen schooltraject beschrijven.
- Plenum in groepjes van 4
- Plenum in klasverband met leuke anekdotes van eigen onderwijservaringen
- Lunch: weer overdadig veel en weer een ballon van een maag!
- Wat is goed lesgeven?: toneeltjes bedenken!

Ons toneeltje (naar het idee van Antonia, Oostenrijk)
Iñaki (Baskenland) is de leerkracht wiskunde in een derde jaar middelbaar, hij probeert de 3 meisjes (Chiara (Italië), Antonia en ik) aan te zetten om gemotiveerd de les te volgen. Wij zitten echter met onze neus in de Cosmopolitan en giechelen erop los terwijl we een overdadige hoeveelheid verfstoffen (make-up) op ons gezicht smeren. Onze attitude is onbeleefd, onverschillig, onaangenaam (kortgezegd: alles met ON).
De leerkracht besluit echter niet op te geven:
"Shoppingcenter"
De drie meisjes kijken op en zijn in status van volledige belangstelling.
"I go to the shoppingcenter and I want to buy 3 push-up brahs to share with my 2 girlfriends. If they cost 30 euros each, how much should you each pay, when the sales shout: 3 for the price of 2?"
"I want to answer..."
"No, I know the answer to…"
"Yes, you can answer Antonia."
Is it 20 euro’s each?
Antonia geeft me nog een high five, en we zijn één en al oor voor de leerkracht…

- Ontspannende wandeling naar de kust (erg mooi trouwens, prachtige kustlijn)
- Koffiepauze met typisch Deens appelgebak
- Opvoeren van de toneeltjes en bespreking
- Discussies
- Inleiding op de volgende lessen comparative education en multi-cultural classroom.
- Afscheid
- Huiswaarts: Aankomst Anca uit Roemenië, dit vieren we met Napolitaanse pizza van Marco
- Doodop mijn bed in.

Lesdag 4 en 5: Physical education, de Grote Uitstap en Paëlla

5 februari 2009 – Kipstilling of overslag…

De taal van de sport is al even universeel als de taal van de muziek, daarom viel mijn oog op het volgen van lessen bewegingsopvoeding. Dat en het feit dat deze lessen enkel en alleen in het Deens worden gegeven, dat wil zeggen dat je op communicatief vlak moet roeien met de riemen die je hebt. Zeker als dan nog eens blijkt dat je leerkracht geen deftig woord Engels kan. Gelukkig zijn er onze vrolijke medestudenten die al snel het Deense gebrabbel vertalen in Engels. Ik blijf het zeggen: Deens praten is praten alsof je je tong door een gehaktmolen hebt gehaald, of er met een strijkijzer over bent geweest. Je moet dus zeker masochistische neigingen hebben om het taaltje onder de knie te krijgen, toch wil ik het dolgraag leren, en doe ik mijn uiterste best om het taaltje deftig onder de knie te krijgen. Met vallen en opstaan… hier laat ik je los… (om de Vlaamse kleinkunstenaars even te citeren.) In elk geval ik stond er weer met kriebeltenen en een hoop enthousiasme.

6 februari 2009 – Ze zijn naar het NOORDEN getrokken…

Vandaag ben ik uitgeput… ik heb zowat elk interessant toeristisch plekje bezocht in Kopenhagen, daarna ben ik getrakteerd geweest op de beste Spaanse maaltijd die ik ooit heb gehad! Ik ben zo blij dat deze Zuiderlingen besloten om naar het noorden te trekken. Nu de Belgen nog… maar we hebben een masterplan!!! We gaan er een lap op geven. En om Jef te citeren (voeg zelf een snuifje Antwerps accent toe) KEI PLEZANT!

Lesdag 2 en 3: IT introduction, sightseeing in de klas en Fløddebollen

3 februari 2009 – IT introduction

Samen wandelen we door de gangen van KDAS op zoek naar het lokaal waar onze koorsessies zullen plaatsvinden. De hele weg sleept mijn lip over de vloer van de campus, van verbazing wel te verstaan. Deze school moet een vermogen hebben. Er zijn lokalen speciaal ingericht voor mode en textiel die Dries Van Nooten waardig zijn. Voor de muzikanten zijn er verschillende geluidsdichte lokalen en oefenzalen: deze lokalen zijn tot in de nok gevuld met instrumenten van metalofonen tot vleugelpiano’s. KDAS heeft ook twee ICT-ruimtes die speciaal zijn ontworpen voor muzikanten en kunstenaars. De ene ruimte bevat materiaal voor digitale grafische kunst en de andere lijkt wel een opnamestudio. Ook al zit ik hier noordelijk: ik ben even het Noorden kwijt. Helemaal van mijn melk (in Denemarken hebben ze een heus arsenaal aan keuzemogelijkheden op vlak van melk), trek ik naar de volgende les: IT introduction.
In deze les krijgen we een inleiding op het programma Skolekom, een soort van Toledo. Alles KAHO-studenten hebben binnen de minuut onder de knie hoe ze met het programma moeten werken. We krijgen dan ook zo’n intensieve en volledige ICT-vorming dat werken met een eenvoudig programma als dit een fluitje van een cent is. Skolekom is minder handig dan Toledo en heeft minder duidelijke mappen, maar het communicatiesysteem werkt wel vlot: je kan namelijk zien wanneer een leerling iets gelezen heeft, je kan mails terug nemen, je kan chatten met elkaar in een soort van café (zowel over schoolonderwerpen als over vrije tijd).
De les was dus minder interessant dan verwacht, maar totale tijdverspilling was het ook niet. Nu kregen we de kans om onze medestudenten beter te leren kennen, en lachten ons ook nog eens een kriek. Want "sluiten" is in het Deens "slet". Je kan je dus voorstellen dat de leerkracht vooraan in de klas geweldige zinnen bouwde met dit kleine eigenlijk onschuldige woordje. Uiteindelijk leerden alle internationale studenten hun eerste woordje Nederlands: jammer genoeg was dit het woordje "slet". Humor is gelukkig universeel. En wat betreft deze initiatieles Nederlands: wij wassen onze handen in onschuld.

4 februari 2009 – Patriotisch royalisme en The Notebook

Lene (Jaja, we weten ondertussen al dat we onze leerkrachten aanspreken met de voornaam.) gaf ons een inleiding op de koninklijke stamboom. Een grondige analyse van het Deense koningshuis: zelfs pittiger dan een aflevering "Royalty" op de VTM, dit volgens onze betrouwbare bron: Annelies. Een projectie van de hoogtepunten van Kopenhagen sloot aan bij de leuke gossipverhalen van het koningshuis. En aan het einde toonde ze ons nog een overzicht van de Dogme-films. Films die specifiek van belang zijn voor Denemarken. "Alles live, alles natuurlijk: geen moord dus als er geen echte moord plaatsvindt, wat resulteert in: geen moord."

Na deze visueel prikkelende les, trokken we met onze Vlaamse Fantastic Five: Griet, Annelies, Eline, Jef en ik, naar het huis van Eline en Annelies. Waar we een zalige schotel lasagne verorberden en eens even konden uitblazen op de Vlaamse manier: kaarten, lachen en eten. Daar maakten we ook kennis met de Deense lekkernij "Fløddebollen", onze "Mellowcakes" maar dan een pak groter. Gewoon de naam al maakte dat we spontaan in het lachen ontsproten en Annelies liet ons dan ook nog eens verder doorgrinniken met haar perfecte imitatie van haar huurder en huisgenoot "Søren" (die volgens de twee meisjes met een reden "Zeuren" noemt). Klampenborg en Fløddebollen zullen vanaf deze dag woorden zijn die ik niet kan uitspreken zonder spontaan in lachtranen uit te springen. Jef had na een tijdje genoeg van al dat vrouwelijk oestrogeen. En besloot wijs als hij is ons te verlaten. De meiden kropen dus voor een film "The Notebook"…

Lesdag 1: Alle nationaliteiten in een shaker en onze eerste lessen Deens.

De S-trein stopt in Skovlunde. Daar gaan we, ik en Griet arm in arm op weg naar de eerste kennismaking. Als we de klas binnenkomen lijkt het of we binnenstappen in een ruimte waar een internationale conferentie wordt gehouden. Op een centrale plaats staat een tafel rijkelijk gevuld met fruit, chocolade, koffie, thee en water, het geheel wordt bekroond door een stel vlaggetjes. We zijn een beetje overdonderd, gelukkig zwaaien Annelies en Eline ons al toe. Ik sla al snel aan de praat met de andere erasmusstudenten, blijkbaar zijn wij Belgen met aardig wat vertegenwoordigers, maar we zijn wel bij de jongsten. In Denemarken spreek je je lectoren aan met hun voornaam: Lene en Egon zetten de module internationalisering in met een pittige pep-talk. De Deense manier van enthousiasme verspreiden werkt! Al snel slaan we allemaal aan de praat. Janet, onze leerkracht Deens neemt het roer over en schudt ons door elkaar in een shaker. Vele nieuwe gezichten, vele verhalen, veel lachen met foute Engelse accenten. De shaker stopt en we beginnen aan een korte sprint door het gebouw. Sprint is nog zacht uitgedrukt want Lene rent als een gek van de ene ruimte naar de andere. De Denen die me van op afstand zo stressloos leken zijn echte stresskippen. We komen terug aan in het hoofdlokaal, we snoepen de restjes van de tafel en we wandelen naar het lokaal 201 voor een snelcursus Deens!

Het probleem is dit: wij Belgen kunnen de Deense taal gemakkelijk vertalen als ze geschreven staat. Wanneer ze echter wordt gesproken of moet worden uitgesproken dan staan we voor een raadsel. We zijn namelijk niet gewend dat een woord volledig anders wordt uitgesproken dan dat de letters weergeven. Bv. Zo wordt "Ik heet Marjan" geschreven als "Jeg hedder Marjan" en uitgesproken als "Jaai hedle Marjan". Vanuit lijn perceptie verbrand je dus best je tong en probeer je daarna gewoon onze taal te spreken, dan kom je het dichtst in de buurt van het Deens. Opmerking: the way of teaching is hier helemaal anders! Maar wel ongelofelijk leuk en interessant: posters maken, discussies voeren, toneeltjes, je echt gaan verplaatsen binnen het klasgebeuren en vooral in complementaire groepen... Ik vind het echt zalig, ik spring uit mijn bed om naar school te gaan. Natuurlijk ga ik ook graag naar KAHO, maar het nieuwe intrigeert me hier, en dat maakt de lessen net iets spannender.

Wisten jullie trouwens dat wij ongelofelijk veel talen spreken? Flamsk, belgisk, fransk, nederlandsk, hollandsk, tysk (Duits) of spanisk en engelsk! Die belgen die kunnen nogal!!!