5 februari 2009 – Kipstilling of overslag…
De taal van de sport is al even universeel als de taal van de muziek, daarom viel mijn oog op het volgen van lessen bewegingsopvoeding. Dat en het feit dat deze lessen enkel en alleen in het Deens worden gegeven, dat wil zeggen dat je op communicatief vlak moet roeien met de riemen die je hebt. Zeker als dan nog eens blijkt dat je leerkracht geen deftig woord Engels kan. Gelukkig zijn er onze vrolijke medestudenten die al snel het Deense gebrabbel vertalen in Engels. Ik blijf het zeggen: Deens praten is praten alsof je je tong door een gehaktmolen hebt gehaald, of er met een strijkijzer over bent geweest. Je moet dus zeker masochistische neigingen hebben om het taaltje onder de knie te krijgen, toch wil ik het dolgraag leren, en
doe ik mijn uiterste best om het taaltje deftig onder de knie te krijgen. Met vallen en opstaan… hier laat ik je los… (om de Vlaamse kleinkunstenaars even te citeren.) In elk geval ik stond er weer met kriebeltenen en een hoop enthousiasme.
doe ik mijn uiterste best om het taaltje deftig onder de knie te krijgen. Met vallen en opstaan… hier laat ik je los… (om de Vlaamse kleinkunstenaars even te citeren.) In elk geval ik stond er weer met kriebeltenen en een hoop enthousiasme. 6 februari 2009 – Ze zijn naar het NOORDEN getrokken…
Vandaag ben ik uitgeput… ik heb zowat elk interessant toeristisch plekje bezocht in Kopenhagen, daarna ben ik getrakteerd geweest op de beste Spaanse maaltijd die ik ooit heb gehad! Ik ben zo blij dat deze Zuiderlingen besloten om naar het noorden te trekken. Nu de Belgen nog… maar we hebben een masterplan!!! We gaan er een lap op geven. En om Jef te citeren (voeg zelf een snuifje Antwerps accent toe) KEI PLEZANT!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten